وارفارین چیست؟

در این مطلب در رابطه با داروی وارفارین توضیحاتی ارائه شده است، با ما همراه باشید.

در ابتدا به توضیح ترمبوز و ترمبوامبولیسم می‌پردازیم.

ترمبوز و ترمبو آمبولیسم چیست؟

ایجاد لخته یا انعقاد موضعی خون در یک قسمت سیستم عروقی ترمبوز نام دارد. اگر این لخته (ترومبوز) از یک قسمت موضعی در سیستم عروقی جدا شود و به سایر قسمت‌ها یا ارگان‌های حیاتی انتقال یابد (از طریق عروق) ترمبو آمبولیسم نامیده می‌شود. که پتانسیل ایجاد عواقب فاجعه آمیز مانند حمله قلبی، آمبولی ریوی، یاسکته مغزی را دارد.

وارفارین

وارفارین (آنتاگونیست ویتامین k) رایج‌ترین داروی خوراکی ضدانعقاد بوده که بیش از ۵۰ سال توسط میلیون‌ها بیمار در سراسر جهان به جهت پیشگیری و درمان حوادث ترمبوآمبولیسم مورد استفاده قرار می‌گیرد. پس از بلع، دارو بطور کامل جذب شده و پس از یک ساعت به حداکثر پیک خود در خون می‌رسد.

 

نیمه عمر وافارین حدود ۳۶ ساعت است که در نهایت کبد آن را به ترکیبات غیرفعال تبدیل کرده و بیشتر از طریق ادرار دفع می‌گردد. محدوده درمانی وارفارین باریک بوده و رژیم غذایی و مصرف برخی داروها روی وارفارین اثر گذاشته بطوری که اثر وارفارین را کم یا زیاد می‌کنند. از این رو نیاز به پایش (monitoring) زود به زود و تنظیم دوز مکرر دارد.

 

به دلیل محدودیت‌های مذکور در سالهای اخیر یکسری داروهای ضدانعقاد خوراکی در دسترس قرار گرفته است، که به یکسری از این محدودیت‌ها غلبه کرده است.از جمله این داروها (apixaban(eliquis)، Rivaroxaban (zalerban)، Dabigatran (pradaxa می توان نام برد.این داروها سطح قابل پیش بینی ضدانعقادی بیشتری نسبت به وارفارین ایجاد می کنند و نیاز به پایش نداشته و بطور بالقوه موثرتر و ایمن‌تر هستند، که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرد.