دکتر مهدی علی بیگی درباره دندانپزشکی بیماران دریافت‌کننده داروی ضدانعقاد تزریقی صحبت می کند. آیا شما جزو همین دسته از بیماران هستید؟ خواندن این مطلب را از دست ندهید.
داروهای ضد انعقادی و ضدپلاکتی
داروهای ضد انعقادی و ضدپلاکتی داروهایی هستند که احتمال لخته شدن خون در سرخرگها ، سیاهرگها یا قلب را کاهش می دهند . لخته ها می توانند سبب انسداد جریان خون در عضله قلبی شما و در نتیجه حمله قلبی شوند . آنها همچنین می توانند سبب انسداد جریان خون به مغز شما شده و منجر به سکته مغزی گردند .
هپارین با وزن ملوکولی پایین (LMWHs)، دالتپارین (Fragmin)، انوکساپارین (Clexan)، تینزاپارین (innoheb) بیشتر به صورت تزریقی در زیر پوست نسبت به خوراکی، بحث شده است. اگر چه در گروه محدودی از بیماران استفاده می شود ولی امکان مواجهه در مطب دندانپزشکی وجود دارد.
بیمارانی که هپارین با وزن ملوکولی کم (LMWHs) مصرف می کنند ، شامل زنان حامله با توصیه (الزام) مصرف ضد انعقادها و بیماران با ترمبوز وریدی با سابقه سرطان. این داروها ممکن است یک یا دوبار در روز استفاده شود، هم بصورت پیشگیرانه (پروفیلاکتیک) هم بصورت درمانی. مانند داروهای ضدانعقاد جدید این داروها شروع عمل سریع و نیمه عمرکوتاه دارند.
راه درمان چیست؟
در مورد بیمارانی که داروهای ضد انعقاد تزریقی شامل (LMWHs) استفاده می‌کنند، کمبود شواهد کلینیکی وجود دارد. بعلاوه بیمارانی که این داروها را دریافت می‌کنند، احتمالا مشکلات پزشکی و رژیم دارویی مختلفی دارند. در این مورد نیازمند اطلاعات اضافی برای تصیمیم‌گیری منطقی در مورد مدیریت درمان می‌باشد. که در این مورد باید باپزشک معالج بیمار مشورت کرد. برای بیماران دیالیزی که هپارین یا LMWHs تجویز می‌شود، با اینکه نیمه عمر کوتاهی دارد ولی احتمال ایجاد خونریزی وجود داشته و بهتر است اعمال دندانپزشکی تا روز بعد به تعویق بیفتد.
در این مطلب سعی کردیم درباره ی درمان بیماران دریافت کننده داروهای ضدانعقادی صحبت کنیم و به سوالات شما پاسخ دهیم . سوالات خود در این مورد را در قسمت نظرات مطرح کنید.
